ภูเขาไฟซูเปอร์โวลคาโน (Supervolcano) คือภูเขาไฟที่มีการปะทุครั้งหนึ่งหรือมากกว่านั้น ซึ่งทำให้เกิดตะกอนภูเขาไฟมากกว่า 1,000 ลูกบาศก์กิโลเมตร (240 ลูกบาศก์ไมล์) ในเหตุการณ์ระเบิดครั้งเดียว การปะทุดังกล่าวเกิดขึ้นเมื่อห้องหินหนืดขนาดใหญ่มากซึ่งเต็มไปด้วยแมกมาซิลิกที่อุดมด้วยก๊าซถูกระบายออกในการปะทุที่ก่อตัวเป็น สมรภูมิหายนะ กระแสขี้เถ้า ที่ถูกแทนที่โดยการปะทุดังกล่าวเป็นผลิตภัณฑ์จากภูเขาไฟเพียงชนิดเดียวที่ มีปริมาณเทียบเท่ากับหินบะซอลต์น้ำท่วม ภูเขาไฟ ขนาดใหญ่สามารถสร้างความเสียหายในระดับทวีปได้ ภูเขาไฟดังกล่าวสามารถทำให้อุณหภูมิโลกเย็นลงอย่างรุนแรงเป็นเวลาหลายปีหลังจากการปะทุ เนื่องจากปริมาณของกำมะถันและเถ้าถ่านที่ปล่อยสู่ชั้นบรรยากาศ จำนวนมาก เป็นภูเขาไฟประเภทที่อันตรายที่สุด