เนื่องจากน้ำมูกที่มีไวรัสมีชีวิตมักจะนำหน้าทั้ง exanthem (ผื่นภายนอก) และ enanthem (แผลในช่องปาก) ภายใน 1 ถึง 2 วัน ผู้ติดเชื้อจึงกลายเป็นโรคติดต่อได้ 1-2 วันก่อนที่จะตรวจพบโรค การติดเชื้อยังคงมีอยู่จนกระทั่งรอยโรคตุ่มน้ำทั้งหมดกลายเป็นเปลือกแห้ง (สะเก็ด) ซึ่งมักจะเกิดขึ้นภายในสี่หรือห้าวัน ซึ่งเมื่อถึงเวลานั้นการหลั่งของไวรัสที่ยังมีชีวิตทางจมูกจะหยุดลงอาการมักจะหายได้เองภายในหนึ่งหรือสองสัปดาห์ อย่างไรก็ตาม ผื่นอาจคงอยู่นานถึงหนึ่งเดือน โรค อีสุกอีใสมักไม่เป็นอันตรายถึงชีวิต แม้ว่าโดยทั่วไปแล้วจะรุนแรงในผู้ชายที่เป็นผู้ใหญ่มากกว่าในผู้หญิงหรือเด็ก หญิงตั้งครรภ์ที่ไม่มีภูมิคุ้มกันและผู้ที่มีระบบภูมิคุ้มกันถูกกดไว้มีความเสี่ยงสูงสุดต่อภาวะแทรกซ้อนร้ายแรง โรคหลอดเลือดสมองตีบ (AIS) ที่เกี่ยวข้องกับโรคอีสุกอีใสในปีที่แล้วคิดเป็นเกือบหนึ่งในสามของวัยเด็ก AIS ภาวะแทรกซ้อนที่พบบ่อยที่สุดของอีสุกอีใสคือโรคงูสวัด (เริมงูสวัด) ซึ่งเกิดจากการเปิดใช้งานซ้ำของ ไวรัส varicella zoster หลาย ทศวรรษหลังจากการติดเชื้ออีสุกอีใสครั้งแรกในวัยเด็ก