ภายในปี 2562 หลังจากปฏิบัติการมาเกือบ 15 ปี สวิฟต์ตรวจพบการระเบิดของรังสีแกมมามากกว่า 1,400 ครั้ง GRB 090429B ที่อยู่ไกลที่สุดซึ่งตรวจพบเมื่อวันที่ 29 เมษายน 2552 ระเบิดห่างจากโลกประมาณ 13 พันล้านปีแสง เหตุการณ์หนึ่ง GRB 080319B ตรวจพบเมื่อวันที่ 19 มีนาคม พ.ศ. 2551 มีพลังมากจนสังเกตได้ด้วยตาเปล่าแม้ว่าจะอยู่ห่างออกไป 7.5 พันล้านปีแสงก็ตาม สวิฟต์ยังบันทึกตำแหน่งที่แม่นยำของการระเบิดของรังสีแกมมาที่มีอายุค่อนข้างสั้น GRB 050509B เป็นครั้งแรก ซึ่งตรวจพบเมื่อวันที่ 9 พฤษภาคม พ.ศ. 2548 เมื่อพิจารณาจากตำแหน่งของมัน แสดงว่าเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นในดาราจักรที่ค่อนข้างใกล้เคียง (อยู่ห่างออกไป 2.7 พันล้านปีแสง) ซึ่งหมายความว่าความส่องสว่างของเหตุการณ์นั้นน้อยกว่าการปะทุของ รังสี แกมมาที่มีอายุยืนยาวที่ตรวจพบจากกาแลคซีไกลโพ้นประมาณหนึ่งพันเท่า นักดาราศาสตร์บางคนคิดว่าการระเบิดสั้นๆ เกิดจากการรวมตัวกันของวัตถุที่มีขนาดกะทัดรัด ตัวอย่างเช่น เมื่อดาวนิวตรอนสองดวงรวมตัวกันและผลิตไอพ่นของอนุภาคพลังงานสูงและการแผ่รังสี สวิฟต์ยังได้สังเกตการณ์ซูเปอร์โนวาเป็นครั้งแรกในการระเบิดอีกด้วย