M4 ถูกนำหน้าด้วยรถถังกลาง M3 General Grant ที่มีกลไกคล้ายกัน ซึ่งติดอาวุธด้วยปืนความเร็วปานกลาง 75 มม. แต่ติดตั้งไว้ที่ตัวถังแทนที่จะติดตั้งบนป้อมปืน เนื่องจากสามารถเข้าสู่การผลิตได้เร็วกว่าเมื่อรถถัง มีความจำเป็นอย่างเร่งด่วนในปี 1940 และ 1941 การผลิต M4 เริ่มขึ้นในปี 1942 และในที่สุดก็ถูกสร้างขึ้น 49,234 คัน ทำให้มันเป็นรถถังหลักของกองกำลังยานเกราะของสหรัฐฯ และพันธมิตรอื่นๆ ประสบความสำเร็จเมื่อเปิดตัวครั้งแรก ในปี 1944 รถถังคันนี้ไม่มีอาวุธเพียงพออีกต่อไป และควรถูกแทนที่ด้วย รถถัง กลางคันใหม่ แต่กองทัพสหรัฐฯ เช่นเดียวกับอังกฤษ ยึดมั่นในหลักคำสอนที่ผิดๆ ที่ว่ากองยานเกราะควรกักขังตนเองไว้เพียงการแสวงประโยชน์จากความก้าวหน้าของทหารราบ ดังนั้น จึงไม่จำเป็นต้องมีรถถังติดอาวุธทรงพลัง ในช่วงสิ้นสุดของสงครามเท่านั้นที่กองทัพสหรัฐฯ ได้แนะนำรถถังหนัก M26 Pershing บางคันที่มีปืนขนาด 90 มม. เทียบได้กับรถถัง Tiger ดั้งเดิมของเยอรมัน ในทำนองเดียวกัน กองทัพอังกฤษได้แนะนำต้นแบบของรถถัง Centurion ด้วยปืนขนาด 76 มม. ที่เทียบได้กับรถถัง Panther ของเยอรมัน มิฉะนั้น รถถังของสหรัฐและอังกฤษจะตามหลังรถถังเยอรมันและโซเวียตในด้านอำนาจปืน