ในอียิปต์โบราณเชื่อกันว่าสุนัขมีลักษณะเหมือนเทพเจ้า พวกเขาได้รับการปรนนิบัติจากคนรับใช้ของตัวเอง สวมปลอกคอประดับเพชรพลอย และเลี้ยงอาหารที่ดีที่สุด มีเพียงเชื้อพระวงศ์เท่านั้นที่ได้รับอนุญาตให้เลี้ยงสุนัขสายพันธุ์แท้ และเมื่อผู้ปกครองสวรรคต ดูแลสุนัข สุนัขตัวโปรดของเขามักถูกฝังไว้กับเขาเพื่อปกป้องเขาจากอันตรายในชีวิตหลังความตายภาพวาดสุนัขในยุคสำริดพบได้บนผนัง หลุมฝังศพ และหนังสือม้วนทั่วยุโรป ตะวันออกกลาง และอเมริกาเหนือ บ่อยครั้งที่สุนัขเป็นภาพเกมล่าสัตว์กับมนุษย์ รูปปั้นสุนัขเฝ้าทางเข้าสุสานฝังศพ ในหลายกรณี สุนัขเหล่านี้คล้ายกับสุนัขสมัยใหม่อย่างชัดเจน โบราณวัตถุดังกล่าวเป็นเครื่องยืนยันถึงความสำคัญที่มนุษย์มอบให้กับสุนัขมาอย่างยาวนาน