ปัญหานิวตริโนจากแสงอาทิตย์ ปัญหาทางฟิสิกส์ดาราศาสตร์ที่มีมาอย่างยาวนาน ซึ่งปริมาณนิวตริโนที่สังเกตได้จากดวงอาทิตย์มีน้อยกว่าที่คาดไว้มากในดวงอาทิตย์ กระบวนการสร้างพลังงานเป็นผลมาจากแรงดันมหาศาลและความหนาแน่นที่ใจกลาง รังสี ซึ่งทำให้นิวเคลียสสามารถเอาชนะแรงผลักไฟฟ้าสถิตได้ (นิวเคลียสเป็นขั้วบวกและผลักกัน) ครั้งหนึ่งในรอบหลายพันล้านปี โปรตอนที่กำหนด (1H ซึ่งตัวยกแทนมวลของไอโซโทป) อยู่ใกล้กันมากพอที่จะผ่านกระบวนการที่เรียกว่าการสลายเบตาแบบผกผัน ซึ่งโปรตอนหนึ่งกลายเป็นนิวตรอนและรวมกับโปรตอนที่สองกลายเป็นดิวเทอรอน (2D) สิ่งนี้แสดงเป็นสัญลักษณ์ในบรรทัดแรกของสมการ (1) โดยที่ e− เป็นอิเล็กตรอนและ ν เป็นอนุภาคของอะตอมที่เรียกว่านิวตริโน