คำว่าแพะ ใน ภาษาอังกฤษยุคใหม่มาจากภาษาอังกฤษโบราณgāt "she-goat, goat in general" ซึ่งมาจากProto-Germanic * gaitaz (cf. Dutch / Frisian / Icelandic / Norwegian geit , German GeißและGothic gaits ) จากภาษาอินโด-ยูโรเปียน ดั้งเดิม *ǵʰaidosแปลว่า "ลูกแพะ" (เทียบกับภาษาละตินhaedus "เด็ก") เพื่ออ้างถึงแพะตัวผู้ ภาษาอังกฤษโบราณใช้bucca (เทียบกับภาษาดัตช์ / Frisian bok และให้ เงินสมัยใหม่) จนกระทั่งถูกขับไล่โดยhegote , hegooteในปลายศตวรรษที่ 12 แพะพี่เลี้ยง (ตัวเมีย) มีกำเนิดในศตวรรษที่ 18 และแพะตัวผู้ (ตัวผู้) มีกำเนิดในศตวรรษที่ 19 แพะเป็นสัตว์กลุ่มแรก ๆ ที่มนุษย์เลี้ยง การวิเคราะห์ทางพันธุกรรมล่าสุดยืนยันหลักฐานทางโบราณคดีว่า แพะ แกะบีซัวร์ป่าแห่งเทือกเขา Zagrosเป็นบรรพบุรุษดั้งเดิมของแพะในประเทศทั้งหมดในปัจจุบันเกษตรกร ยุคหินใหม่เริ่มเลี้ยงแพะป่าเป็นหลักเพื่อให้เข้าถึงนมและเนื้อได้ง่าย เช่นเดียวกับมูลของมัน ซึ่งใช้เป็นเชื้อเพลิง และกระดูก ผม และเส้นเอ็นของพวกมันถูกใช้เป็นเสื้อผ้า การสร้าง และเครื่องมือต่างๆ ซากแพะที่ เลี้ยงในบ้านในยุคแรกสุดที่มีอายุตั้งแต่ 10,000 ปีก่อนปัจจุบันพบได้ในGanj Darehในอิหร่าน มีการพบซากแพะที่แหล่งโบราณคดีในJericho , Choga Mami ,DjeitunและÇayönüซึ่งสืบอายุการเลี้ยงแพะในเอเชียตะวันตกเมื่อ 8,000 ถึง 9,000 ปีที่แล้วการศึกษาหลักฐานทางดีเอ็นเอชี้ให้เห็นเมื่อ 10,000 ปีที่แล้วเป็นวันที่ใช้ในบ้าน ในอดีตมีการใช้หนังแพะสำหรับใส่น้ำและ ขวด ไวน์ทั้งในการเดินทางและการขนส่งไวน์เพื่อขาย นอกจากนี้ยังใช้ในการผลิตกระดาษหนัง