Channidae เป็นตัวแทนที่ดีในบันทึกซากดึกดำบรรพ์และเป็นที่รู้จักจากตัวอย่างมากมาย พวกมันน่าจะมีต้นกำเนิดในบริเวณหิมาลัยตอนใต้ของอนุทวีปอินเดีย (ปัจจุบันคืออินเดียตอนเหนือและปากีสถานตะวันออก) อย่างน้อย 50 ล้านปีก่อน (มยา) ในช่วงยุคEocene ตอนต้น สองสายพันธุ์แรกสุดที่รู้จักคือEochanna chorlakkiensis และAnchichanna kuldanensisทั้งคู่ถูกพบในMiddle Eoceneของปากีสถาน เมื่อถึง 17 Mya ในช่วงต้นไมโอซีน Channidae ได้แพร่กระจายเข้าไปในยูเรเซียตะวันตกและตอนกลาง และ 8 Mya ในช่วงปลายTortonianพวกมันมีอยู่ทั่วแอฟริกาและเอเชียตะวันออก เนื่องจาก ปลาช่อน ถูกปรับให้เข้ากับสภาพอากาศที่มีฝนตกชุกโดยมีอุณหภูมิเฉลี่ย 20 °C (68 °F) การอพยพของพวกมันไปยังยุโรปและเอเชียจึงสอดคล้องกับการพัฒนาของเขตบรรจบกันระหว่างเขตร้อน ซึ่งเพิ่มความชื้นในอากาศและการเพิ่มความเข้มข้นของเอเชียตะวันออก มรสุม . รูปแบบของสภาพอากาศทั้งสอง เกิดขึ้นเนื่องจากการเติบโตในแนวดิ่งของเทือกเขาแอลป์เทือกเขาพิเรนีสและเทือกเขาหิมาลัยซึ่งส่งผลต่อรูปแบบภูมิอากาศของเอเชีย