ในปี ค.ศ. 1758 นักพฤกษศาสตร์และนักสัตววิทยาชาวสวีเดนคาร์ล ลินเนียส ตีพิมพ์ในSystema Naturaeซึ่งเป็นชื่อสองคำของสปีชีส์ ( ระบบการตั้งชื่อแบบทวินาม ) Canisเป็น คำภาษา ละติน ที่แปล ว่า"สุนัข" และภายใต้สกุล นี้ เขาระบุชื่อสุนัขบ้านหมาป่าและหมาจิ้งจอกสีทอง เขาจัดประเภทสุนัขบ้านเป็นCanis Familiarisและในหน้าถัดไป จัดประเภทหมาป่าสีเทาเป็นCanis lupus Linnaeus ถือว่าสุนัขเป็นสายพันธุ์ที่แยกจากหมาป่าเนื่องจากหางของมันหงายขึ้น ( cauda recurvata) ซึ่งไม่พบในcanid อื่น ใด ในปี 1999 การศึกษาเกี่ยวกับไมโตคอนเดรียลดีเอ็นเอ (mtDNA) ระบุว่า สุนัข บ้านอาจมีต้นกำเนิดมาจากหมาป่าสีเทา โดยสุนัข ร้องเพลง ดิงโกและนิวกินีได้พัฒนาขึ้นในช่วงเวลาที่ชุมชนมนุษย์ถูกแยกออกจากกันมากขึ้น ในฉบับที่สามของMammal Species of the Worldที่ตีพิมพ์ในปี 2548 นักเลี้ยงลูกด้วยนม W. Christopher Wozencraftได้ลงรายการภายใต้หมาป่าCanis lupusชนิดย่อยของป่าและเสนอชนิดย่อยเพิ่มเติมอีกสองชนิดซึ่งก่อตัวเป็นสุนัขบ้าน clade ที่คุ้นเคยซึ่งตั้งชื่อโดย Linnaeus ในปี 1758 และDingoตั้งชื่อโดย Meyer ในปี 1793 รวมถึง Wozencraftฮอลสโตรมี (สุนัขร้องเพลงนิวกินี) เป็นอีกชื่อหนึ่ง (ชื่อพ้องจูเนียร์ ) สำหรับดิงโก Wozencraft อ้างถึงการศึกษา mtDNA ว่าเป็นหนึ่งในแนวทางที่แจ้งการตัดสินใจของเขา